Gezien worden maakt het verschil. Wat gebeurt er met jou als je niet gezien wordt? Of wanneer jouw dierbaren niet gezien worden? Je kunt je natuurlijk van alles afvragen hierbij.. door wie wil ik gezien worden, of door wie wil ik dat mijn dierbare echt ziet? Wat maakt dit zo belangrijk?
Erkenning of afhankelijkheid
In diverse gesprekken in mijn dag gisteren was 'gezien worden' een thema. Het doet ertoe dat jij gezien wordt. Het geeft jou meerwaarde, in waar jij er toe doet voor de ander. Het geeft jou erkenning voor wie je bent, voor jou als mens. Gezien worden is essentieel in ons bestaan als mens.
Tegelijkertijd is jouw 'zijn' niet afhankelijk van wat die ander vindt of ziet. Dat weet je natuurlijk best. Maar hoe voelt het? Als je dat leest.. ik ben niet afhankelijk van hoe de ander mij ziet.
Het geeft mij een enorme vrijheid, ruimte. En tegelijk voel ik me groeien als ik gewaardeerd word (alleen al door er als mezelf te zijn). Als wordt uitgesproken dat het fijn is samen te sparren, als het gesprek de ander ruimte en inzicht geeft. Als diverse mensen geïnteresseerd zijn in wat ik te delen heb.
Als je niet gezien wordt..
Maar wat als je nu juist niet gezien wordt? Als jouw leidinggevende alleen laat weten, wat je sneller of meer moet doen. Als jouw omgeving vindt dat je wel wat meer of anders kunt doen. Als jouw familie of vrienden jouw keuzes niet lijkt te kunnen respecteren. Als jouw arts voor jou de beste adviezen voorschrijft in plaats van met jou samen weet te besluiten welke optie het best is.
Jouw keuze
Je hebt altijd een keuze over wat je doet en welke strijd je aan gaat of niet. Het is aan jou met wie en vooral waarom. Wat maakt het zo belangrijk om voor te strijden? Voor mij is het essentieel dat ik kan ervaren dat in een pittige discussie ik nog steeds gelijkwaardig gezien wordt. Dat er verteld en geluisterd kan worden. En samen vanuit dat wat er toe doet keuzes gemaakt kunnen worden.
3 belangrijke vragen:
Hiervoor vraag ik me regelmatig af bij moeilijke situaties.
- Wat maakt dit echt belangrijk?
- Waar gaat het over?
- En voor wie?
Het helpt me om in verbinding met de ander te blijven als ik duidelijker antwoord heb op deze vragen.
Afhankelijk van verbinding?
En toch.. hoe onafhankelijk je ook wilt zijn van het gezien worden door de ander, soms ben je het wel echt. Die verzorgende die jou precies steunt bij hoe het jou helpt. Die trainer die jou trots maakt op jezelf. Die leerkracht die jou in zelfvertrouwen helpt groeien. Die arts die er is op de manier dat jij zelf de keuzes kunt blijven maken. Die coach die jou echt begrijpt en inzichten meegeeft die jou helpen. Die vriendin die met je mee denkt en loopt op jouw pad waardoor jij vanuit vertrouwen jouw keuzes maakt. Maar eigenlijk merk je het ook in kleinere momenten.. die medemens die je oprecht groet tijdens een wandeling. Een kort gesprek in fijne sfeer op straat. Gewoon de ander laten weten dat je die ziet en gezien worden.
Wat gebeurt er als je juist niet jezelf kunt zijn?
Als je niet gezien wordt door de mensen waar jij op een of andere manier afhankelijk van voelt? Grote kans dat jouw zelfvertrouwen daalt.
Gezien worden en de ander zien, het maakt het verschil. Het geeft je verbinding. Met jezelf en de ander.
En alleen als je jezelf kan blijven zien, kun je de ruimte blijven houden om ook de ander te zien.
Reactie plaatsen
Reacties